Γιατι να επαναστατήσεις

Έλλειψη Βιοποικιλότητας & Μαζική Εξαφάνιση

Αντιμετωπίζουμε μια απώλεια περισσότερα από 1 εκατομμύρια είδη, που οφείλεται άμεσα στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, στις εξορυκτικές οικονομίες και στα επίπεδα κατανάλωσης. Ο "πατέρας της βιοποικιλότητας" E.O. Wilson εκτιμά ότι χάνουμε 27.000 ζωικά είδη ετησίως, ή ένα κάθε 19 λεπτά - μια συντηρητική εκτίμηση αφού το ίδιο το Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα υπολογίζει σε 150 κάθε μέρα. Τα περιβαλλοντικά μας συστήματα λειτουργούν μαζί ως μέρος ενός συνόλου - όταν ένα μέρος επηρεάζεται, μπορεί να έχει αποτέλεσμα ντόμινο, με δραστικές επιπτώσεις σε όλα τα μέρη του συνόλου. Η αποδάσωση μειώνει την ικανότητα της γης να αποθηκεύει με φυσικό τρόπο τον άνθρακα. H εξόρυξη πρώτων υλών και η γεωργία καταστρέφουν φυσικούς χώρους. Ασθένειες και χωροκατακτητικά είδη εξαπλώνονται μέσω εμπορικών διαδρομών, ενώ η υπερεκμετάλλευση οδηγεί πολλά είδη προς εξαφάνιση.

Καθώς συνεχίζουμε να καταστρέφουμε τον φυσικό κόσμο - τα συστήματα υποστήριξης ζωής της Γης - διακινδυνεύουμε τη διάχυση ασθενειών από άγρια είδη, οδηγώντας στη συνεχή πιθανότητα εμφάνισης περισσότερων πανδημιών όπως το Covid-19.

Αυτές οι δραστηριότητες ξεδιπλώνουν πανδημίες φέρνοντας τους ανθρώπους σε επαφή και σύγκρουση με άλλα ζώα, και από τις οποίες έχει προέλθει το 70% των ανθρωπίνων νοσημάτων…ανεξιστόρητος πόνος και η διακοπή της οικονομίας και των κοινωνιών όλου του κόσμου. Αυτή είναι η ανθρώπινη συνεισφορά στις πανδημίες και ακόμα ο [Covid-19] είναι η αρχή.
- The Guardian

Η απώλεια βιοποικιλότητας επηρεάζει πολλά περισσότερα - τα τροφικά μας συστήματα, τα οικονομικά συστήματα, την ανθεκτικότητα έναντι σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Από την ασπιρίνη έως πολλαπλές θεραπευτικές αγωγές για τον καρκίνο, περισσότερα από 50% φάρμακα χρησιμοποιούνται σε κλινικές, με τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι πολλά περισσότερα φάρμακα, που δεν έχουν ανακαλυφθέι ακόμη, μας περιμένουν σε μέρη πλούσια σε βιοποικιλότητα όπως τον Αμαζόνιο και τις ζούγκλες της Ανατολικής Ασίας. Καταστρέφοντας οικότοπους, καταστρέφουμε το ίδιο μας το μέλλον.

Κλιματική Αλλαγή & Επίπεδα CO2

Κάθε μία από τις προηγούμενες 4 δεκαετίες είναι θερμότερη από την προηγούμενη, όπως επίσης τα τελευταία 5 χρόνια μεμωνομένα είναι τα θερμότερα που έχουν ποτέ καταγραφεί. Η κλιματική αλλαγή είναι μία από τις πιο καταστροφικές συνέπειες της βιομηχανικής κοινωνίας. Το 2018, κορυφαίοι ειδήμονες στον τομέα τους, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος του ΟΗΕ (IPCC) δημοσίευσε μία ειδική αναφορά σχετικά με τις συστημικές επιπτώσεις της αύξησης της θερμορασίας του πλανήτη κατά. 1.5°C

1.5°C βαθμοί δεν ακούγονται πολλοί, έτσι δεν είναι; Όταν μιλάμε για τον πλανήτη στο σύνολο του είναι πολλοί. Αν ξεπεράσουμε αυτό το όριο, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές σε κάθε επίπεδο: νησιά και παράκτιες περιοχές θα εξαφανίζονται εξαιτίας της αυξανόμενης στάθμης της θάλασσας, ακραία φαινόμενα ζέστης, ξηρασία και ανεπάρκεια νερού και φαγητού, αναγκάζοντας ολόκληρους πληθυσμούς να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους . Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι είμαστε αντιμέτωποι με ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. 1.5°C μπορούν να είναι απόλυτα καταστροφικοί - για την υγεία, φύση, παγκόσμια οικονομία, την ίδια την ζωή.

Ξέρουμε ότι η συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμοόσφαιρα έχει αυξηθεί κατά 45% από την Βιομηχανική Επανάσταση, κυρίως ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας - καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ηλεκτρισμού, στέρηση της γης από έναν "συλλέκτη άνθρακα" αποξυλώνοντας τα δάση για την παραγωγή κτηνοτροφίας και φαγητού, το σύστημα μεταφορών, βιομηχανικά υποπροιόντα.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση και την απώλεια βιοποικιλότητας συγχρόνως, άν θέλουμε να έχουμε κάποια πιθανότητα στην αποτροπή της καταστροφής.

Η αναφορά του IPCC αναφέρει ότι χρειάζεται να φτάσουμε ανθρακική ουδετερότητα έως το 2030 ώστε να αποφύγουμε την αύξηση 1.5C βαθμών, κάτι το οποίο απαιτεί μαζική ύφεση των εκπομπών άνθρακα, και δραστικλη αλλαγή στο τρόπο που ζούμε και αλληλεπιδρούμε με την Γη.

Η ραγδαία, μαζική κινητοποίηση των ανθρώπων και των κυβερνήσεων ως προς τον Κόβιντ-19 μας δείχει πόσο γρήγορα μπορούμε να αντιστρέψουμε καταστάσεις όταν αυτό απαιτείται. Αυτή η πανδημία μας έχει δείξει ότι η ανταπόκριση σε ίση αναλογία με το πρόβλημα ειναι και πιθανή και αναγκαία. Έχουμε το παράδειγμα: έχει παρατηρηθεί ότι μπορεί να υπάρξει μία πραγματική στροφή στις συμπεριφορές μας και τα οικονομικά συστήματα όταν αυτό απαιτείται. Τώρα είναι η στιγμή να αναγνωρίσουμε τα δεδομένα της Κλιματικής και Οικολογικής κρίσης, και να εφαρμόσουμε το ίδιο σκεπτικό - να περιοριστούμε και να προσαρμοστούμε σε ένα μέλλον που γρήγορα φτάνει προς το μέρος μας. Να χτίσουμε ανθεκτικά συστήματα, να υποστηρίξουμε τους πιο ευάλωτους, να στραφούμε σε αναγεννητικές και κατανεμητικές οικονομίες, και να ζήσουμε εντός των οικολογικών περιορισμών μας. Μπορούμε να αλλάξουμε τα συστήματα που μας έχουμε φέρει σε αυτήν τη κατάσταση, γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Πρέπει να επαννεκινήσουμε την σχέση μας με την Γη.

Οι ενέργειες των κυβερνήσεων είναι ξεκάθαρα ανεπαρκείς όταν αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις διαστάσεις του προβλήματος. Η Σωμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή, θα έπρεπε να είχε ωθήσει τις κυβερνήσεις σε δραστική, συλλογική δράση. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αναγνωρίζουμε ότι τα ιδρύματα και οι θεσμοί δεν παιρνουν αυτήν την κρίση στα σοβαρά, και έτσι πρέπει να αντιστέψουμε την εξουσία προς τους ανθρώπους για να παρθούν ισχυρές αποφάσεις μέσω της Συμμετοχικής Δημοκρατίας και Συνελεύσεων των Πολιτών.

Το XR είναι Πέρα από την Πολιτική - δεν συμβαβίζουμε με πολιτικές ή πολιτισμικές γραμμές, καθώς ούτε η Κλιματική και Οικολογική κρίση συμβαβίζει με αυτές. Δεν υποστηρίζουμε κάποια συγκεκριμένη κυβέρνηση ή πολτικό κόμμα.

Το τρίτο αίτημα του XR είναι μέρος όσων μας καθιστούν διαφορετικούς - "Οι κυβερνήσεις πρέπει να πραγματοποιήσουν και να διοικηθούν από τις αποφάσεις μίας Συνέλευσης των Πολιτών πάνω στην κλιματική και οικολογική δικαιοσύνη." Συνελεύσεις των Πολιτών σε όλων το κόσμο αντιμετωπίζουν προβλήματα που οι πολιτικοί αδιαφορούν ή φοβούνται να αγγίξουν. Οι Συνελεύσεις είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να παίρνονται αποφάσεις συλλογικά και να επιτευχθεί η προσαρμογή του συστήματος στα πλαίσια της κρίσης, στην αλληλουχία που προτρέπει η επιστήμη.

Μία Συνέλευση των Πολιτών φαίρνει τους ανθρώπους κοντά, καθημερινά, ανθρώπους διαφορετικών κοινωνικών υπόβαθρων για να αναζητήσουν, να συζητήσουν, να κάνουν προτάσεις για ένα θέμα. Τα μέλη της Συνέλευσης επιλέγονται μέσω κλήρωσης, για να εξασφαλιστεί ότι δεν υπερτερεί κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα ή όφελος, και ότι η Συνέλευση αντικατοπτρίζει όλη τη χώρα. Αυτό σημαίνει, ότι κοιτάζοντας μία Συνέλευση, κάποι@ μπορεί να δει ανθρώπους που τ@ μοιάζουν, ζουν σαν αυτ@, και μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες. Με την βοήθεια ικανών συντονιστών (για τις συζητήσεις), αυτό το αντιπροσωπευτικό σώμα καθημερινών ανθρώπων δουλεύει με τις πληροφορίες που δίνουν ειδήμονες και ενδιαφερόμενοι. Οι Συνελεύσεις Πολιτών χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο για να αντιμετωπιστούν σημαντικά ζητήματα τα οποία οι πολιτικοί είναι διαστακτικοί, ή απλά φοβούνται να αγγίξουν. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν Συνελεύσεις των Πολιτών για την Κλιματική και Οικολογική Κρίση στην Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Καναδά.

Η επίλυση της κλιματικής και οικολογικής κρίσης δεν είναι καθόλου απλή, και οι άνθρωποι εξελίχθηκαν ώστε να δίνουν προτεραιότητα στα βραχυπρόθεσμα οφέλη έναντι των μακροπρόθεσμων συνεπειών. Η κλιματική και οικολογική κρίση είναι η απόλυτη δοκιμασία αυτών των αντίθετων απαιτήσεων. Είναι ένα αργά κινούμενο εμπορευματικό τρένο, που επηρεάζει κάποιους, ενώ άλλους καθόλου, αλλά τελικά, αυτή η κρίση θα διαλύσει την εύθραυστη παγκοσμιοποιημένη οικονομία μας και τα διασυνδεδεμένα συστήματά μας.

Αυτός είναι ο λόγος που εμείς, ως επαναστάτες, συγκεντρωθήκαμε για να αναλάβουμε δράση. Αναγνωρίζουμε την αδικία -όχι μόνο για τους φτωχούς του κόσμου, αλλά και για τους αγέννητους- ότι σχεδόν οι μισές από τις παγκόσμιες εκπομπές παράγονται από λιγότερο από το 20% του πληθυσμού του.

Για πάρα πολύ καιρό, έχουμε δώσει προτεραιότητα στα κέρδη έναντι της φύσης, στην οικονομική ανάπτυξη έναντι των ανθρώπων. Ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε τα συστήματά μας, να αλλάξουμε τον στόχο και να στραφούμε σε αναγεννητικές κουλτούρες. Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε ολόκληρα οι οικονομίες αναδιαμορφώνονται και συστήματα να ξαναχτίζονται μπροστά στα μάτια μας. Οι παλιοί τρόποι που βασίζονται αποκλειστικά στην οικονομική ανάπτυξη ως δείκτη της κοινωνικής υγείας δεν αποτελούν πλέον επιλογή. Τώρα είναι η ώρα να εμπλουτίσουμε την ανασυγκρότησή μας μετά το Covid με νέα συστήματα. Συστήματα βασισμένα στην ισότητα, που υποστηρίζουν την κοινωνική μας βάση, εντός των πλανητικών ορίων και του οικολογικού ανώτατου ορίου, και χτισμένα για να προσαρμόζονται στην ανθεκτικότητα που απαιτείται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της Κλιματικής και Οικολογικής Έκτακτης Ανάγκης.